Her sabah Naz’ı resmen yataktan resmen kazıyarak kreşe hazırlıyorum. Akşamları küçük hanım yatmak bilmiyor. Ben yatağa girmeden asla uyumuyor. Babayla asla yatmaz. İlle de anne yani.
Bizden daha çok dizileri biliyor ve bıcır bıcır anlatıyor. Bu sabah gene daha yatağında uyanmadan giydirdim O’nu. Arkamı döndüm, çekmecesinden çorap almak üzere, önüme döndüğümde Naz yatakta yoktu. Koridora çıkmış uykuya devam… Ben onunla konuşurken içi uyuyarak kalkıyor ve halıya uzanıp uyumaya tam gaz devam ediyor. Bunu fotoğrafladık Ori’yle. Gülüştük.
Çalışan annelerden böyle trajik - komik anılar, kareler her zaman mevcuttur.
Her sabah aynı seremoni bizde de .Kızım akşam muhabbet etmekten yatmak bilmez.Sabahta kaldırmak bir işkence .İşe gitmeden yoruluyorum.Allah kolaylık versin hepimize.İzmirden sevgiler.Mine
YanıtlaSilEvet kesinlikle Mine. Ben zaten evde çalışıp iş yerinde dinlenme fırsatı buluyorum.
YanıtlaSilNasıl şeker bir fotoğraftır bu, içim gitti resmen:)
YanıtlaSilÇok hoşuma gitti bu fotoğraf :) Bu fotoğrafa ilerde bakıp O da gülecektir.
YanıtlaSil