Sevgiler Günü....

Yoğun bir hafta sonuydu. Cuma akşamüzeri Afyon’dan İzmir’e uzanan yolculuk, ardından Tire, Ödemiş ve son olarak tekrar Pazar günü eve dönüş… Yorucu olmasına rağmen keyifliydi. Herkesi görmüş olduk. Anneanneyi ve dedeyi Zeynep Teyzemize bıraktık. Sonra Tire’ye küçük halamızın yeni evini görmeye geçtik. Ev süper. Çok beğendim. Sabah babaannemize geçildi Ödemiş’e, sonra Tire’ye akşam tekrar Tire’ye. Sabah tekrar Ödemiş’e babaannemiz evine bırakıldı. Bizde Kiraz – Alaşehir- Kula üzerinden Afyon’da nihai bulan bir yolculuk sonunda kendimizi kuaföre attık.
Malum Sevgililer Günüydü dün. Çocukları ilk kez böyle bir geceye götürdüm. Daha doğrusu zorunda kaldım çünkü Emine Teyzemiz şehir dışındaymış. Ama olsun iyi oldu. Hiç üzmediler beni, onlarda eğlendi. Böylece sevgiler gününü ailecek kutlamış olduk. Herkes birbiriyle dans etti. Naz gene durmadan sahnedeydi. Can’ı çekiştirip durdu dans için.
Bir de Can rakı kadehini fondip yapmaya çalışmasaydı… Acayip içme potansiyeli var. İnanamıyoruz Ori’yle. Hem de hiç yüzünü falan buruşturmuyor. Kadehi yarılayınca tabi tüm gece cin gibiydi. Sabah resmen yataktan kazıyarak okula gönderdim. Bakalım günü nasıl geçecek bugün.?