19 Mart 2010 Cuma

Kırılmış bir kalp...

Bloglarımıza mutlu olduğumuz anlar hep yazılmak zorunda değil dimi? Hepimiz insanız farklı zamanlarda değişik olaylar yaşar bu doğrultuda farklı psikolojilere gireriz. Birkaç gündür kötü günler geçiriyorum. Ruhsal durumum alt üst durumda. Mutsuzum. Ne yapacağımı, nasıl bu durumdan çıkacağımı bilmiyorum.

Kendimle ilgili kararlar vermek istiyorum. Ama bu gücü bulamıyorum. Çocuklarım hissetmesinler diye rol yapamıyorum. Can özellikle hemen etkileniyor ve bu da doğruca davranışlarına yansıyor.

Belki anlatsam “ bu mu sorun” diyenler vardır. Çünkü paylaştığım dostlarım gülüyorlar halime abartıyormuşum. Ama kime göre abartı, kimin kriterlerine göre… Herkes hayatını kendi yaşıyor. Benim çok sevindiğim bir olay başkasına göre sıradan gelebilir ya da beni çok bozan, yıkan şeyler de başkasına yine basit gelebilir. Benim doğrularım bana göre bir başkasının ki kendine. Anlıyorum onlarda iyilik etmek, beni sakinleştirmek adına konuşuyorlar ama olmuyor. Ben daha da öfkeleniyorum.

Keşke duygularımı bu kadar kolay ele vermesem. Düşündüğümü anında dillendirmesem, hemen ağlamasam, çabucak sakinleşsem… Ama bu haller tam benim kişiliğime zıt şeyler. Ben hemencecik yüzümle belli ederim ruh halimi. Özelim de genelimde sosyalimde her şeyim ortadadır.

Kalpcik kalpcik olmak benim hoşuma gidiyor. Herkesi seviyorum, hep mutluluk olsun, eğlenelim, gülelim derdindeyim ben. Ama her zaman böyle olmuyor işte. Şu günlerde dibe vurmuş durumdayım.

Sanırım anlaşıldı sorunumun kaynağı Ori… Çok kızdırdı beni... Çok kırdı…

12 yorum:

  1. keşke ile başlayan paragrafı çok sevdim ben, bir de resmi....sen kim nederse desin hep böyle kendin gibi ol...yinede hep kalpcik kalpcik ol..demek kolay bliyorum teoride kolay pratikte zor..çabuk geçmesini diliyorum bu zamanların

    YanıtlaSil
  2. Aslında seni en iyi galiba bizler anlayabiliriz o yüzden seni o kadar iyi anlıyorum ki. Erkekler gerçekten belki yaradılışlarından mıdır bilemiyorum güzel şeyleri mahvetmeyi çok seviyorlar. Güzel güzel giderken herşey mutluluk varken ortamı germek için sinir harbine çeviriyorlar herşeyi. Örneğin bişey olmamışsa sinirleniyorlar yada herşeyi senden bekliyorlar vs. Ama tabiki kırılma noktanın ne olduğunu büyüklüğünü bilemesemde çok takmamak galiba en iyi çözüm. Ben son zamnlarda bunu yapmaya başladım. Bi konudan dolayı sinirlendikmi tartıştık mı takmıyorum niye takıp kendimi yiyip bitireyim boşver deyip bildiğimi yapıyorum gene. Çünkü içi dolu bardak ne zaman ağırlaşırmış biliyormusun onu nekadar uzun süre elinde tutarsan o denli ağırlaşmaya başlarmış buda aynı misal. Her neyse takma içinde tutma bildiğini yapmaya devam et erkekler gerçekten sen taktıkça üzüldükçe daha umursamaz oluyorlar aksine umursamazsan daha şaşırıyorlar garipsiyorlar ama tabiki ben olayın boyutunu bilemiyor herşeyde takmamayı gerektirmiyor orasıda ayrı mesele.Umarım tatlı canını sıkmazsın

    YanıtlaSil
  3. Canim, bir an once toparlan.Hepimizin hayatinda oluyor boyle tatsizliklar cok ta uzerinde durup moralini bozma.
    Umarim cabucak atlatirsin.
    Sevgiyle kal...

    YanıtlaSil
  4. Kadınlar bu konuda çok özverili, hatta ödün veriyolar bu üzücü geliyor bana. Anne bu sorumluluğu her haliyle en derinliğiyle yaşayıp belli etmemeye çalışırken bir taraf bu kadar hassas olmuyor maalesef.
    Ailede kırgınlıklar zamanla bir sürü kırıklara neden oluyor herşeyi daha güzel kılmak varken herşey zaman içinde tadını tuzunu yitirir oluyor bunu iyi biliyorum. Eşiniz okuyormu bunu nasıl karşılar beni çok bilmişmi görür veya sanane kimene mi der bilemiyorum ama, güzel huzurlu bir yuva böylesi bir ortam bu dünyada en kıymetli şey bence. Ne paylaşılamaz konuşarak ne anlaşılamaz neden karşılıklı ufak özverilerle tükenmenin önüne geçilmez anlayamıyorum. Neyse uzattım kusura bakmayın..bir evin içinde bu tür şeyler olduğunda yürek nasıl olur, nasıl çıkmazda hisseder kendini insan, çocuklar ne durumda olur çok iyi biliyorum.
    Haddimi aştıysam özür dilerim..

    YanıtlaSil
  5. Hayat çok kısa olmasına rağmen hiç kimse birbirinin kıymetini bilemiyor
    Ufak tatsızlıklar bir anda büyük aşılmaz duvarlara dönüyor..
    Zaman zaman insan kendinde arıyor hataları ama dediğiniz gibi kendine doğru gelen şeyler başkasına doğru gelmiyor hatta ne kadar komik şeyden tatsızlık çıkmış oluyor,bazen de yanılma payı oluyor mu oluyor doğru bildiklerimizde.
    Kadınlardan beklenir her şey, aman alttan al aman tatsızlık çıkmasın, mutluluğunuz bozulmasın hep biz hep biz; biz olmasak ne olurdu acaba!
    İnsanın başını alıp gidesi geliyor ama güzel günlerin hatırına hep erteleniyor;
    biraz fazla uzattım son olarak affınıza sığınarak;
    bence madem yoruma açık bırakmışsınız yine güzel günlerinizin hatırına bir öpücük ısıtsın ve yumuşatsın kalplerinizi..
    sevgiyle kalın...

    YanıtlaSil
  6. Arkadaşlar gerçekten değerli yorumlarınızla bana verdiğiniz destekten dolayı teşekkür ediyorum. Eminim her evde yaşanıyor bu tür sorunlar. Ancak kırılma noktalarımız yada bizden götürdükleri mutlaka farklıdır. Ama önemli olan sağlam ve dimdik ayakta durabilmek ( ben bunun için çabalıyorum)

    YanıtlaSil
  7. Önemli olan en az hasarla baş edebilmek sorunlarla.Herkesin koşulları farklı,bakış farklı dediğin gibi.Ve olayı algıladığıız o anki ruh halimiz var bir de.Zaman her şeyin ilacı,olur böyle şeyler.İyiki çocuklarımız var di mi ;)Onlar demek sen demek,ailen demek ve eşind emek,bütünün ayrılmaz parçaları.Öpüyorum canım seni.

    YanıtlaSil
  8. zühra kim demiş bloglara hep mutlu anlarımızı yazacağız diye sen bi aç benim blogu kaç kere depresyone girmiş çıkmışım gör:)insan hep ağzı kulaklarında gezemiyor.eşin dostun buda dermi demesi iyi bir bakıma demekki sorun başedilemeyecek bir sorun değil.üstesinden gelirsin inşallah.herevde sorunlar var yanlız değilsin

    YanıtlaSil
  9. merhaba ben geldim..:))) senide beklerim..:))) umarim sorununu cozebilmissindir.. ah birde ben sorunlarimi anlata bilsem, yaza bilsem...malesef kolay, kolay yazamayip ve anlatmayanlardanim ve buda beni mahfediyor...sevgiler....

    YanıtlaSil
  10. Arada hayata karsı gardımız düsüyor..
    gucsuzlesıyorz
    anlam kaybı yasıyoruz hayatımızdakıler adına..

    ama gecıyor..
    bı an boyle kotu bıle olsa hersey
    Sonra....
    sevdıklerımız,
    hayatın ıcındekı guzel seyler adına
    yıne gulucukler , tebessumler ve umut aralıyverıyor kapıyı..
    dılerım gecmıstır sıkıntın
    kapını calmıstır huzur..
    sevgılerımle.

    YanıtlaSil
  11. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  12. ablası yorumdan yazdım ama ön onaylı değilmiş hemen yayınlanıyor, bana mail adresin varsa verirmisin, yada yorumlarını onaylı yaparsan yollarım tekrar yazdığımı, sevgiler.

    YanıtlaSil

Related Posts with Thumbnails