"Canım kızım benim. Unuttum ben senin de bir çocuk olduğunu. Çok haklısın. Süse püse meraklısın diye her zaman kıyafet mi alınır dimi ama? Affet beni."
Naz'ı az buçuk beni takip edenler bilir. Beni yaşantımda tanıyan herkes te çok iyi bilir. Naz daima süslü bir çocuk. Meraklı da. Sürekli benim eşyalarımı karıştırır, giyer, takar takıştırır. Ayakta topuklular kolda çantası "ben bir küçük hanfendiyim" modunda gezer durur ortalıkta.
Onun bu hallerini bilen herkes te ona hediye almak istediğinde sürekli kıyafet alır. Çünkü cicili bicili kıyafetlerin kendisini sevindireceğini düşünüyorduk.
Oysa öyle değilmiş.
Meğer benim kızım da her çocuk gibi ona oyuncak alınmasından çok daha mutlu olurmuş. Bunu en son dün sabah maalesef akıttığı gözyaşıyla bize iletti.
Anaokulunda yılbaşı hediye çekilişi yapmışlar. Ben, babası ve okuldaki arkadaşı da ( annesi arkadaşım olduğu için Naz ı çok iyi tanıdığından ) kıyafet aldık. O kadar üzülmüş ki.
" Ama herkes bana kiyafet ( Kıyafet demiyor da) almış. Ama ben çocuğum ve oyuncak hediye istiyorum"
Dedi...
Hepimiz dumur olduk.
Meğer yazık. Ne kadar üzülmüş. Tüm arkadaşları oyuncak oynarken o elindeki kiyafetleriyle oturmuş bir köşeye ağlamış.
Bu durumu öğrenince gittik babayla hedeiyelerini değiştirdik
Unutmayın çocuklarımıza en güzel hediye oyuncak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder